EEN NIEUWE SPEELTERREIN
Bij de intrede in de T.V.B. vond men hoorde ook een nieuw speelterrein en dat werd zelf gemaakt aan de B.W. ter Kuilestraat en wel van een stuk weide met ondiepe voren, een groot gat waar de koeien bij dorstig weer zich hadden kunnen laven aan het troebele water, omzoomd door een brede boswal begroeid door struikgewas en dunne boompjes. Een echte Twentse weide welke men nog zoveel in deze omgeving kan vinden en die het Twentse landschap zijn grote bekoring geeft. Diezelfde boswal heeft ons toen menig zweetdruppeltje gekost. Wanneer men ‘s avonds naar het terrein ging, was het spitten, kruien, zoden steken en deze werd op een andere plaats inzetten, takkenbossen maken voor de afwatering en nog vele andere werkzaamheden. Men kwam dan ‘s avonds bezweet en moe thuis maar met een grote voldoening dat men gezamenlijk, leden zowel als bestuur een stap verder was gekomen met het in orde brengen van ons speelterrein.
GROTE PLASSEN WATER
Na een seizoen gespeeld te hebben, bleek dat het middenveld hemelwater niet kon verwerken, want menige wedstrijd moest worden afgelast vanwege de grote plassen die daarop bleven staan. Een tegenslag, maar niet ontmoedigd want direct na afloop van dit seizoen werd het gehele middenveld diep losgehaald en toen bleek dat de oerlaag de oorzaak er van was dat het vele water bleef staan. Het staat hier in slechts een simpel zinnetje te lezen maar besef dat dit ook een karwei was waar 2000 m3 grond zo’n 60 cm diep moest worden omgespit en een 20 cm worden opgehoogd en die 2000 m3 ook weer voorzien moest worden van graszoden. Wanneer men terug denkt aan al diegenen die hieraan hebben meegewerkt, dan mogen twee namen niet onvermeld blijven onder wiens leiding en inzicht dit tot stand kwam n.l. wijlen Jan Schonewille Sr. en Konrad Weijdijk Sr.. Zij deden letterlijk alles op en rondom dit terrein met als enige doel dat zij wat voor de jongens van hun club uit hun buurt wilden doen. Wetende dat Enschede thans prachtige sportcomplexen bezit en waarop men terecht trots kan zijn, waren wij op ons toenmalig (heide)veldje in de context van die tijd niet minder trots. Alles ging destijds trouwens in de trant van een echte buurtclub en dat bracht ergens toch wel een gezellige sfeer. Zo ging men toen bij de thuiswedstrijden van ons 1e elftal in plaats van entreekaartjes te verkopen, eenvoudig met de pet rond. Denk ook niet dat men in die tijd een aanschrijvingskaart per post ontving, als men zondags de betreffende speler ter hand werd gesteld. Een elftalcommissielid behoefde slechts een avond naar de heer Weijel (een snoep-, rookwaren- en groentewinkeltje) aan de 2e Emmastraat te gaan en hij kon de briefjes uitdelen, want praktisch alle U.D.I.-leden kwamen in de beginperiode bij de heer Weijel. Hier was n.l. iedere avond tot 8 uur een soort bijeenkomst van buurtbewoners, die zich vermaakten door een “boom” te kaarten of gewoon wat met elkaar te zeuren en vele problemen aangaande de vereniging met elkaar bespraken. Met de jaren vergroeide dit alles vanzelfsprekend en werd door het uitbreken van de 2e wereldoorlog ongetwijfeld bespoedigd.
HET CLUBBLAD “UDI-NIEUWS”.
Ook na de oorlog bleef U.D.I. een vooruitstrevende vereniging. Circa 13 jaar na de oprichting gaf Jaap de Wilde de aanzet om een clubblad uit te geven, om de leden van U.D.I. te informeren over het wel en wee van de club. Op 14 maart 1946 was het dan zover, dat het 1e clubblad de wereld aanschouwde onder de naam “U.D.I. Nieuws”. Het toenmalig bestuur vond dan ook maar, dat Jaap de Wilde het redactieadres op zich moest nemen, wat dan ook gebeurde. In de eerste jaren verscheen het clubblad iedere maand, maar in de loop der jaren is men het clubblad 6x per jaar gaan uitgeven en dat is tot op heden nog zo. Zoals bij ieder blad is ook het titelblad van ons clubblad in de loop der jaren met zijn tijd meegegaan, want het diverse malen gemoderniseerd. Op 22 augustus 1997 werd een jubileumnummer uitgegeven met als titel 50 jaar “U.D.I. Nieuws”. Hierin werd nog eens benadrukt dat de rubriek “van de voorzitter” nog steeds één van de hoekstenen van “U.D.I. Nieuws” is.
DE EERSTE CLUBAVONDEN BEGONNEN
Niet alleen het clubblad was belangrijk, doch het bestuur vond ook dat er een clubavond moest komen, om de onderlinge band te verstevigen. Maar waar vond men in de omgeving een lokatie die voor zo’n avond geschikt was. Men liet het oog vallen op het speeltuingebouwtje ‘t Pathmos. De speeltuin ‘t Pathmos lag gelegen op de hoek van de Bloemendaalstraat en de Vorstmanstraat, midden in de Drentse buurt. Het bestuur van speeltuin ‘t Pathmos vond men bereidt om de maandagavond hun clubgebouw voor U.D.I. te reserveren. En zo kreeg U.D.I. zijn clubavond, waar werd gedanst, gesjoeld, gekaart, films vertoont en gedramt over alles en nog wat. De Drentse buurt werd omsloten door de volgende straten, Pathmossingel, Emmastraat, Dennenweg, Usselerweg en is in 2003 afgebroken, om plaats te maken voor nieuwbouw.