Op 15 augustus 1971 was het dan zover, dat wij afscheid namen van ons speelveld aan de Poolmansweg waar wij 20 jaar lief en leed hebben gedeeld en nu medebewoner werden van het prachtige sportcomplex “Wesselerbrink-Midden”. Ondanks dat de overgang naar dit sportcomplex tamelijk geruisloos is verlopen, speelde ons 1e op deze heugelijke dag een vriendschappelijke wedstrijd tegen Unisson uit Boekelo. Inmiddels had de gemeente ons speelveld aan de Poolmansweg overgenomen, waarvan tijdelijk een andere vereniging gebruik ging maken. Na enkele maanden van samenwerking met V.S.V. ’50 kwamen er toch wat problemen. Er waren toen al veel oudere leden, die terug dachten aan de gezelligheid en baas in eigen huis aan de Poolmansweg. Dit was dan ook de reden om het bouwen van een eigen clubgebouw te versnellen.

Op 10 januari 1972 vond er een gecombineerde vergadering plaats, die maar één punt op de agenda had staan, namelijk het bouwen van een eigen clubgebouw. De opkomst was groot want van de 52 genodigde personen waren er 42 aanwezig. Nadat voor en tegenstanders het hunne hadden gezegd, bleek uit de stemming dat 40 personen voor het bouwen van een eigen clubgebouwe waren. De reeds bestaande bouwcommissie werd uitgebreidt naar 12 personen, waarvan Wolter Tiems voorzitter werd. Er ging natuurlijk heel wat werk vooraf, eer men met de bouw kon beginnen. Veel overleg heeft er plaats gevonden met wethouder Gönning van Cultuur, Jeugd- en Sportzaken. Men vond architect Wiersma bereidt om het clubgebouw te tekenen en dat alles werd gerealiseerd onder “directie” van aannemersbedrijf Padberg uit Glanerbrug. Er werd door de vereniging gemeentelijke subsidie aangevraagd en de Nederlandse Sportfederatie (N.S.F.) werd ook aangeschreven voor een geldelijke bijdrage. Nadat door de gemeente de begroting was goedgekeurd en de subsidie was toegekend, kwam men op de wachtlijst, want er waren meer gegadigden. Om zo snel mogelijk met de bouw te kunnen beginnen vond men de Nederlandse Credietbank bereidt om ons een lening te verstrekken. Het bestuur had inmiddels Fl. 20.000,– in het bouwfonds gestort. Door de bouwkosten te drukken was zelfwerkzaamheid een belangrijk punt. Nadat “Bouw- en Woningtoezicht” ook haar fiat had gegeven kon met de bouw begonnen worden.

Op 19 augustus 1972 was het dan zover. Men ging de fundering graven.

Om het bouwfonds te versterken kon men certificaten kopen á Fl. 25,– per stuk. Deze actie werd een groot succes. Door na een bepaalde tijd uitgeloot te worden, kon men het geld weer terug krijgen. In ca. 5000 uur hebben 60 personen zowel jong als oud door zelfwerkzaamheid het clubgebouw in 4 maanden tijd uit de grond gestampt. Men vond de Grolsche Bierbrouwerij bereidt, om ons er een buffet met tap in te bouwen. De zogenaamde “Kom – Brengavond” op 27 november overtrof onze stoutste verwachting. Het waren de eerste benodigdheden in een nieuw clubgebouw, zodat dit voor ons een behoorlijk financieel voordeel opleverde. De interne opening van ons clubgebouw vond plaats op 22 en 23 december 1972.

Een voorbeeld van de uitgegeven bouwcertificaten. Dit stond op de achterzijde.

De officiële opening van ons clubgebouw vond plaats op 13 januari 1973 door wethouder Gönning, aan wie wij zeer veel dank verschuldigd zijn. Hij was de man, die ons door een zeer moeilijke periode heen heeft geholpen. Vele genodigden waren aanwezig en roemden onze grote zelfwerkzaamheid. De Enschedese pers betitelde ons clubgebouw als één van de mooiste op de Enschedese sportvelden.

Dat met een eigen clubgebouw het verenigingsleven zich ging ontwikkelen, bleek wel uit de volgende mogelijkheden, welke ook in de praktijk werden gebracht. Denk maar eens aan ons jaarlijkse Sint Nicolaasfeest voor onze jongsten, de bingo’s, de kaartavonden, de jaarlijkse playbackshow etc.. Maar natuurlijk konden we nu ook het “Nieuwjaarsbal” van de vereniging in ons clubgebouw houden. Ook kreeg ons clubgebouw een naam, namelijk de “UDI-CORNER”. In ons clubgebouw worden de in- en verkopen ook door eigen leden beheerd.

Op 17 juli 1973 bestonden we 40 jaar en dit werd dan ook op een gepaste wijze gevierd. Er was op 11 augustus een receptie voor genodigden en ‘s avonds een feest voor de leden in hotel “Avion”. Een jubileumwedstrijd werd gespeeld tussen ons 1e elftal en de Twentse Veteranen en voor de jeugd was er een feest en toernooien voor diverse leeftijdsgroepen. Ter afsluiting van deze jubileumaktiviteiten was er nog een veteranentoernooi met Enschedese clubs.

Dat U.D.I. vroeger een buurtclub was behoeft geen betoog. Wij zijn op de Wesselerbrink een normale club geworden, die zijn leden overal in Enschede heeft en waar een ieder zich thuis zal voelen. De v.v. U.D.I. heeft dan ook een behoorlijke groei doorgemaakt, zowel bij de jeugd als senioren. Door onze groei moest ook het kader worden uitgebreidt. Er werden ook nieuwe commissies gevormd, te weten een onderhoudscommissie, een commissie die de in- en verkopen in ons clublokaal regelt en een Recreatie Ontspanningscommissie (ROC), die zorgt voor ontspanning in de club buiten het voetbalgebeuren om. Door deze groei moest de “UDI-CORNER” met een nieuwe vleugel worden uitgebreidt. Hiermee werd op 1 september 1976 gestart en op 15 januari 1977 was de officiële opening, in het bijzijn van de heer Halsema directeur van de L.O.S.R. In de nieuwe vleugel werden de volgende ruimtes gerealiseerd, n.l. twee vergaderruimtes, een jeugdhoek, een opbergruimte, een massagekamer en een nieuwe garderobe. Ook dit project werd weer met eigen leden tot stand gebracht.